ذلیل ترین فدراسیون تاریخ! - وبلاگ حسامم

به گزارش وبلاگ حسامم، از بهار 1395 تا زمستان 1398 فوتبال ایران یکی از تاریک ترین دوران مدیریتی اش را سپری کرد؛ خلاصه ترش می گردد از زمانی که مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال انتخاب شد تا زمانی که قلبش یا اتفاقات قبلش کاری کرد تا از این سمت استعفا کند و برود.

تاج که در آخرین روز های حضورش در فدراسیون فوتبال حسابی به خاطر قرارداد ویلموتس چای تحت فشار قرار گرفته بود، جایگاه اش را رها کرد تا مجبور نگردد پیش از این بار سنگین هستی فدراسیون را به جان بخرد. او بعد از رفتنش و در پاسخ به منتقدانش که می گفتند بدترین قرارداد تاریخ را با یک مربی خارجی بسته، وعده افشاگری در آینده ای نزدیک داد. وعده او اگرچه چندان از لحاظ زمانی نزدیک نبود، ولی بالاخره با حضور در بخش خبری 20:30 گوشه ای از انتقاد ها را پاسخ داد تا هم افشاگری نموده باشد و هم توپ را به زمین دیگری پاس داده باشد.

او صراحتا بیان کرد ویلموتس را وزیر ورزش معرفی نموده است! حرفی مهم که به ظاهر می تواند بار سنگین نقدها را از دوش مهدی تاج بردارد. حالا اینکه بستن قرارداد عجیب و غریب با ویلموتس هم با نظارت وزارت ورزش اجرا شده یا خیر، دیگر موضوع مبهمی است که فعلا پاسخی برایش پیدا نمی گردد، ولی تا همین جا باید به این موضوع رسیدگی گردد که نقش مهدی تاج در قرارداد ویلموتس چقدر بوده است؟ برای پاسخ دادن به این سؤال کافی است سه سال واندی حضور مهدی تاج بر مسند قدرت فدراسیون فوتبال ارزیابی گردد؛ مسندی که البته بیش از آنکه همراه با قدرت واقعی باشد، یک توهم قدرت در دلش داشته است!

واقعیت این است که انتخاب، مدیریت و رفتن مهدی تاج در فوتبال ایران از اول تا آخر ابهام دارد و به سختی می توان برایش یک نکته مثبت پیدا کرد؛ مرور اتفاقاتی که در این چندساله بر فوتبال ایران رفته، نشان می دهد مهدی تاج بیشتر یک بله قربان گو بوده که ماحصلش شد یک فدراسیون بی دروپیکر که هر روز دسته گل تازه ای در آن رشد می کرد!

اردیبهشت 1395 مهدی تاج با اختلاف قابل ملاحظه ای نسبت به دو رقیب دیگرش به عنوان رئیس انتخاب شد، ولی آن موقع هم حرف وحدیث درباره اش زیاد بود؛ اول اینکه با شهاب الدین عزیزی خادم لابی نموده تا رأی های او به نفع تاج در صندوق ریخته گردد (عزیزی خادم به دلیل نداشتن سابقه مدیریت تأیید صلاحیت نشد) و دوم اینکه با نفوذ یکی از مدیران ارشد دولتی توانسته به این پست برسد؛ موردی که اگرچه تأیید نشده، ولی مصطفی آجرلو، یکی از رقبای آن روز مهدی تاج، به شدت چنین موضوعی را باور دارد و حتی به تازگی با نوشتن نامه ای به آن مدیر ارشد از او خواسته مسئولیت کاری را که نموده تا مهدی تاج به ریاست فدراسیون برسد برعهده بگیرد.

پس تا همین جا معین است که مهدی تاج از همان ابتدا بدون دست گیری بقیه نمی توانسته به چنین سمتی برسد؛ هرچند که دست آخر هم به عهدش با عزیزی خادم مبنی بر پست دادن به او در فدراسیون عمل نکرد و دستش را در پوست گردو گذاشت.

داستان مدیریت کردنش بر فدراسیون فوتبال هم که احتیاج به واکاوی زیادی ندارد؛ ضعف در بخش اقتصادی و عدم توان در پیداکردن اسپانسری شایسته هر روز بحران اقتصادی را بیشتر هم کرد؛ البته که تحریم ها هم در این بین مزید بر علت شد.

تاج در این بازه زمانی بار ها نشان داد اختکمک از خودش ندارد؛ بخش اعظم این کلمه بارها مربوط به سرمربیان تیم ملی است؛ او با وجود اینکه از کار کارلوس کی روش پرتغالی راضی بود، با فشار وزیر ورزش (موضوعی که خود تاج به صورت تلویحی و کی روش به صراحت به آن اشاره کردند) عذر این سرمربی پرتغالی را خواست. وزارت از مصاحبه های تندوتیز کی روش دل خوشی نداشت و نمی خواست دیگر او را به عنوان سرمربی داشته باشد. نهایتا مهدی تاج که نمی خواست جایگاهش در فدراسیون فوتبال متزلزل گردد، انجام وظیفه کرد و عذر سرمربی وقت تیم ملی را خواست؛ تصمیمی که گذر زمان نشان داد کاملا اشتباه بود.

فاجعه مدیریتی که فدراسیون را در آن موقع بیش از پیش نشان داد، ماجرای آدیداس و جام جهانی بود؛ در شرایطی که تیم های درجه یک آسیایی و اروپایی از اسپانسر های پوشاکشان پول درشتی دریافتد و پیراهن آن ها را در جام جهانی به تن کردند، فدراسیونِ مهدی تاج به آدیداس پول داد (!) تا پیراهن های این برند را در جام جهانی به تن کند؛ اتفاقی تلخ که برای ریخته شدن نیمه آبروی فوتبال ایران کافی بود.

البته شاهکاری که تیم مدیریتی تاج در اداره فوتبال باشگاهی، به ویژه در برگزاری فینال جام حذفی در اهواز هم رقم زدند هنوز برگ زرین دیگری برای آنهاست! فینالی که باز هم اگر دخالت وزارت ورزش و نهاد های بالاتر نبود، معین نمی شد چه عاقبتی داشته باشد.

بااین حال اگر قرار باشد فقط یک فاکتور برای بی عرضگی محض فدراسیون تاج انتخاب کرد، باید به همین موضوع آمدن مارک ویلموتس اشاره گردد؛ جایی که مهدی تاج به صراحت می گوید وزارت ورزش این مربی را معرفی نموده و آن ها هم دست به کار شده اند. تاج در این مورد می گوید: وزیر ورزش و جوانان نامه ای برای ما ارسال کرد و ویلموتس را معرفی نموده بودند. در نامه وزیر آمده بود برای آنالیز؛ که این معرفی نیز از سوی مرکز فرهنگی ایران و هلند اجرا شده بود. در این نامه لوپتگی، رنار و ویلموتس معرفی شده بودند که ویلموتس گزینه سوم بود. عجیب اینکه مهدی تاج به ترتیب با گزینه هایی که وزارت ورزش معرفی نموده بود وارد مذاکره شد و بعد از آنکه از لوپتگی و رنار جواب منفی شنید، با ویلموتس به توافق رسید.

سؤال اینجاست که آیا مهدی تاج به همراه دوستان نزدیک و اعضای هیئت مدیره اش در فدراسیون فوتبال حتی توان انتخاب یک مربی را هم نداشته اند و باید با گزینه های وزارت ورزش وارد مذاکره می شدند؟ اصلا اگر این طور بوده، چه احتیاجی به حضور مهدی تاج بود که برایش هزینه گردد؛ به ویژه در ماجرای قانون بازنشستگی؟ رئیس فدراسیونی که نتواند حتی با یک گزینه برای راهنمایی تیم ملی وارد مذاکره گردد و به صورت مستقل کار ها را پیش ببرد، آیا به درد ریاست و مدیریت می خورد؟ انتخاب ویلموتس به کنار، حتی مهدی تاج توان پرداخت کردن هزینه های این سرمربی بلژیکی را هم نداشت؛ زمانی که ویلموتس قهر کرد و حاضر نبود روی نیمکت بنشیند، چون پولش را می خواست، دوباره امداد دولت به دادش رسید تا با قرض دریافت از شستا بتواند بخشی از هزینه های ویلموتس را بدهد. او دوباره دستش را برای کمک به سوی آن هایی دراز کرد که در آوردنش به فدراسیون نقش داشتند.

حالا با این شیوه مدیریت که حتی اختیار جابه جایی یک لیوان آب هم در فدراسیون فوتبال نداشت، آیا مهدی تاج می توانست به این فدراسیون عزتی بدهد؟ آیا اجازه ای برای انجام چنین کاری داشت؟ آیا توانایی ای داشت؟ تاج آن قدر در مدیریت ضعیف بود که دستور از بالا را مانند دیکته پیدا می کرد؛ درست مثل همان داستان اساسنامه ای که هرگز حاضر نشد روی رأی وزیر ورزش ضربدر بزند تا تهدیدی متوجه فدراسیون نگردد.

داستان مدیریت بحث برانگیز، شل وول و بله قربان گویانه مهدی تاج کار را به جایی رساند که فدراسیون فوتبال را تبدیل به بی عرضه ترین، متزلزل ترین و وابسته ترین فدراسیون تاریخ فوتبال ایران کند.

واکنش وزارت ورزش به صحبت های تاج: ویلموتس را وزیر معرفی نکرد

به گزارش پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان، با توجه به بعضی مطالب مطروحه در مصاحبه آقای مهدی تاج، رئیس سابق فدراسیون فوتبال، روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان لازم می داند شرح دهد که وزیر ورزش و جوانان آقای ویلموتس یا هر مربی دیگری را به فدراسیون فوتبال معرفی ننموده است، بلکه همان طور که آقای تاج در مصاحبه با بخش خبری 20:30 آدینه شب گفتند، وزیر ورزش و جوانان صرفا نامه انجمن فرهنگی ایران و هلند را که در آن سه مربی خارجی باسابقه در تیم های ملی و باشگاهی کشور های مختلف معرفی شده بودند جهت آنالیز به فدراسیون فوتبال ارجاع داده و این یک رویه معمول است که بعضی افراد، نهاد ها یا سازمان ها در خصوص فدراسیون ها پیشنهاد یا درخواستی دارند که برای وزارت ورزش و جوانان ارسال نموده و وزارت ورزش و جوانان این نامه ها را به فدراسیون های مختلف جهت آنالیز ارجاع می دهد.

ضمن اینکه هر کسی کمترین آشنایی ای با نامه نگاری و ادبیات اداری داشته باشد، می داند عبارت آنالیز به معنای دستور اقدام نبوده، بلکه برای آنالیز جوانب امر و اتخاذ تصمیم توسط آن فدراسیون است و طبعا انتخاب و عقد قرارداد با افراد و مربیان تیم های ملی از اختیارات و مسئولیت های کامل فدراسیون هاست و وزارت ورزش و جوانان هیچ دخالتی در انتخاب مربیان نداشته و ندارد.