فرهنگ کشور پرو (Peru)، مهد امپراتوری اینکا - وبلاگ حسامم

به گزارش وبلاگ حسامم، در این مقاله به آنالیز فرهنگ کشور پرو می پردازیم که ترکیبی از فرهنگ اسپانیایی و سرخ پوستی بومی است. تمدن اینکاها بیشترین تاثیر را بر شکل گیری فرهنگ پرو دارد، هر چند تاثیرات فرهنگ آسیایی، اروپایی و آفریقایی را نیز نباید از قلم انداخت. در حقیقت این کشور، آمیزه ای از فرهنگ ها و سنت های گوناگون است.

پرو در سواحل غربی آمریکای جنوبی واقع شده است و در همسایگی کشورهای اکوادور، کلمبیا، برزیل، بولیوی و شیلی قرارگرفته است. در غرب این کشور، اقیانوس آرام واقع شده است. توپوگرافی و آب و هوای این کشور از تنوع چشم گیری برخوردار است. نواحی خشک در کنار سواحل، بخش های کوهستانی و مرتفع در مرکز و منطقه وسیعی از زمین های پست و کوه های جنگلی در شرق این کشور، سه منطقه جغرافیایی پرو را تشکیل می دهند.

جغرافیا بر فرهنگ ملت ها تاثیر گذار است و کشور پرو نیز یکی از نمونه های شاخص این تاثیرات جغرافیایی است. فرهنگ پرو یکی از متمایزترین و متنوع ترین فرهنگ ها در آمریکای جنوبی به شمار می رود.

فرهنگ این کشور، جنبه های مختلفی از جمله هنر، ادبیات، سنت ها و آداب و رسوم، اعتقادات و سبک زندگی را دربرمی گیرد و یکی از برترین نمونه های تنوع و آمیختگی فرهنگ ها است. این فرهنگ، ابتدا در تمدن اینکاها و بعد در سنت های اسپانیایی ریشه دوانده است.

هنر

پرو به عنوان مهد امپراتوری اینکا شناخته می شود. سنت های هنری اهالی پرو به فرهنگ های پیش از اینکا باز می شود.

ماچو پیچو

ساخت شهر بزرگ ماچو پیچو، نمایش باشکوهی از دستاوردهای اینکاها در زمینه معماری است.

هنر استعماری در پرو، تحت تاثیر سبک باروک (Baroque) است. بیشتر اشکال هنری این دوره بر موضوعات مذهبی تمرکز دارند.

José Sabogal نقاش پرویی، یک مدرسه بومی نقاشی را اداره می کرد که برای مدت ده سال بر هنر پرو تاثیرگذار بود.

در طول دهه 1960، Fernando de Szyszlo هنرمند پرویی، مروج نقاشی انتزاعی یا آبستره در پرو بود و به مدرن کردن هنر پرو یاری زیادی کرد.

پرو یکی از کشورهایی است که هنر و صنایع دستی در آن از تنوع بی نظیری برخوردار است.

هنر پرویی ترکیبی از انواع هنری است که به وسیله فاتحان اسپانیایی به این منطقه آورده شده و به تشکیل نوعی فرم هنری موسوم به Naif منجر شده است. اقتصاد پرو نیز هنرمندان جوان را به آفرینش آثار هنری تشویق می نماید.

ادبیات

ادبیات پرو از سنت های شفاهی تمدن های پیش کلمبیایی، نشات می گیرد.

اسپانیایی ها نوشتن را در قرن شانزدهم وارد ادبیات پرویی کردند.

قرن بیستم، نقطه اوجی برای نویسندگانی چون Ciro Alegria، Jose Maria Arguedas و Cesar Vallejo بود.

ماریو بارگاس یوسا (Mario Vargas Llosa) در نیمه دوم این قرن توانست ادبیات پرویی را به دنیا معرفی کند. امروزه بسیاری از نویسندگان پرویی در آمریکا زندگی می نمایند.

موسیقی و پایکوبی

نام پایکوبی سنتی و ملی پرو، Marinera است. سایر انواع پایکوبی های محلی نیز در پرو وجود دارند که با فعالیت های کشاورزی، شکار و جنگ گره خورده اند. بعضی از این پایکوبی ها تحت تاثیر مسیحیان به وجود آمده اند.

Kashua و Huayno دو نمونه از پایکوبی های سرخ پوستی هستند. پایکوبی Kashua معمولا گروهی و پایکوبی Huayno، دو نفری انجام می شوند.

پرو چندین نمونه پایکوبی جنگی از جمله Chiriguano و پایکوبی کارناوالی نیز دارد.

اهالی پرو، موسیقی این کشور را هزاران سال زنده نگه داشته اند. موسیقی امروزی پرو ترکیبی از موسیقی سرخ پوستی و اسپانیایی است.

در گذشته، آلات موسیقی با مواد متنوعی ساخته می شدند؛ موادی مانند پوسته صدف حلزونی، فلزات گران بها، شاخ حیوانات و حتی گِل.

سازهای بادی نمایانگر تاثیر سرخ پوست ها بر موسیقی پرو هستند. سازهایی مانند آکارینا، waqra phuku، موسیقارهایی (panpipes) نظیر siku و antara و فلوت هایی مانند pinkillu، tarka و quena.

جشن ها و مراسم سنتی

در کشور پرو، سالانه نزدیک به 3000 جشنواره برگزار می شود که بیشتر آنها مربوط به مذاهب مسیحی هستند.

غیر از کریسمس، Corpus Christi و هفته مقدس، مراسمی هستند که اعتقادات بومی را با مسیحیت درآمیخته اند.

Alasitaswhich جشن دیگری متشکل از بازار صنایع دستی، پایکوبی و وعده های غذایی مخصوص است.

آشپزی

آشپزی و غذاها نیز در این کشور از تنوع قابل توجهی برخوردار هستند. مواد اصلی تشکیل دهنده غذاهای پرویی معمولا شامل ذرت، گوجه فرنگی و سیب زمینی می شوند.

اهالی پرو از میوه هایی نظیر chirimoya، lucuma و آناناس استفاده می نمایند.

یکی از غذاهای سنتی و لذیذ پرو، ceviche نام دارد؛ ماهی مارینه شده در آب لیمو.

اهالی پرو به همراه غذا یک نوشیدنی گوارا و لذیذ تحت عنوان chicha de jora سرو می نمایند.

نوشیدنی ملی پرو، Pisco نام دارد.

Lomo Saltado یکی از غذاهای لذیذ و جزء جدایی ناپذیر آشپزی پرو است. این غذا از قطعات باریک گوشت گاو سرخ شده به همراه ادویه جات، گوجه فرنگی، پیاز، سیب زمینی، برنج سفید و سبزیجات معطر مانند گشنیز و جعفری تهیه می شود.

مردم پرو

مذهب، یکی از ابعاد فرهنگ و یکی از عناصر متعالی آن است. قانون اساسی پرو بر آزادی عقیده و مذهب راسخ است. با این حال، مذهب رسمی این کشور کاتولیک است و کاتولیسیزم رومی نقشی معین نماینده در فرهنگ و تمدن پرو دارد.

از میان سایر مذاهب و ادیانی که در پرو رایج هستند، اسلام، هندو و بودائیسم را می توان برشمرد.

بیشتر از پنجاه درصد جمعیت پرو در نواحی ساحلی زندگی می نمایند و بقیه در بخش های کوهستانی ساکن هستند. کمتر از 5 درصد اهالی این کشور در منطقه ها جنگلی سکونت دارند.

45 درصد جمعیت پرو را بومیان و نزدیک به 37 درصد آن را دورگه ها تشکیل می دهند. زبان رسمی آنها اسپانیایی است و زبان Quechua نیز در بعضی از منطقه ها رواج دارد.

کوزکو (Cusco) مرکز فرهنگی پرو است.

به طور میانه، 92 درصد از مردان و حدود 79 درصد از زنان، باسواد هستند.

فرهنگ امروزی پرو، آمیزه ای از فرهنگ سنتی و معاصر این کشور است. علی رغم دنیای شدن و پیشرفت های امروزی، مردم پرو سنت های دیرین خود را حفظ نموده اند و به تنوع فرهنگی خود افتخار می نمایند.

منبع: Buzzle