بی محلی مردم به رسانه ها طبیعی است!

به گزارش وبلاگ حسامم، یک روزنامه نگار پیشکسوت بر این باور است که با توجه به عملکرد رسانه ها در سال های اخیر و جای خالی دغدغه های مردمی در رسانه ها، طبیعی است که مردم و مخاطبان به رسانه ها و مطبوعات داخلی بی توجه باشند.

بی محلی مردم به رسانه ها طبیعی است!

مختار مسعود در گفت وگویی با وبلاگ حسامم درباره شرایط مطبوعات در روزهای کرونایی و علت هایی که منجر به رکود رسانه های مکتوب شده است، اظهار کرد: به طور کلی وبلاگ حسامم ضلع سوم مثلث مقابله با کرونا هستند که با اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در زمینه پیشگیری و درمان این بیماری نقش مکمل مدافعان سلامت را ایفا می نمایند. آنها با تهیه گزارش از بیمارستان ها و آرامستان ها و گفت وگو با بیماران و کادر پزشکی به دل حادثه رفتند که متاسفانه عده ای از آنها نیز جانشان را در این جهت از دست دادند.

او با بیان اینکه کرونا علاوه بر تاثیر مخرب بر فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و ...، رسانه ها و به ویژه رسانه های مکتوب را تا اندازه زیادی تحت تاثیر قرار داده است، ادامه داد: اگرچه رسانه های مکتوب، آنلاین و دیداری و شنیداری از شروع پیدایش ویروس منحوس کرونا تا به امروز دست از رسالت اطلاع رسانی خود بر نداشته اند، اما متاسفانه این ویروس تبعاتی بر رسانه ها به جای گذاشته است که کماکان نیز ادامه دارد. رسانه ها که در شرایط عادی نیز آسیب پذیر بودند، با شیوع این ویروس بیش از پیش ضعیف شدند و رکود تازه ای را تجربه می نمایند.

این روزنامه نگار پیشکسوت اعلام نمود: شاید بیشترین لطمه این ویروس به دخل و خرج رسانه های مکتوب وارد شد که آن نیز ناشی از کاهش منابع اقتصادی به وسیله آگهی هاست. وقتی بنگاه های اقتصادی، فراوریی و توزیعی با شرایط بغرنج ناشی از این ویروس دست و پنجه نرم می نمایند، طبعا برای صرفه جویی به سراغ حذف تبلیغات می فرایند. از سوی دیگر کاهش ارزش پول ملی، افزایش قیمت کالاها را ساعتی نموده است و همین امر بیشترین ضربه را به رسانه ها وارد نموده است. افزایش قیمت کاغذ و ملزومات چاپ نیز در نوع خودش مطبوعات را زمین گیر نموده است.

مسعود فراوری محتوا را از دیگر چالش های رسانه های مکتوب برشمرد و یادآور شد: گسترش رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی از یک سو و نبود فراوری محتوای مورد توجه مردم، مطبوعات را با عدم اقبال روبرو نموده است. در واقع مخاطبان جاذبه ای نمی بینند که به سراغ آن بفرایند. طبیعی هم است. در سال های اخیر رسانه ها به کدام یک از معضل های جامعه به صورت ریشه ای پرداختند و توانستند با تاثیرگذاری بر تصمیم سازان و مجریان در جهت حل مسائل گام بردارند؟ کدام رسانه ای در چند دهه گذشته از چنان قدرتی برخوردار بود که بتواند در کوتاه ترین زمان ممکن جلوی یک تصمیم یا سیاست مخرب را بگیرد؟ یا اینکه کدام رسانه ای با گزارش های دقیق و موشکافانه مسئولان را موظف به پاسخگویی نموده است؟

این روزنامه نگار پیشکسوت با اعتقاد بر اینکه در دهه های گذشته مطبوعات از تاثیرگذاری بیشتری در میان مردم و مسوولان برخوردار بودند، اعلام نمود: به عنوان مثال موضوع شرکت ها و موسسات مضاربه ای در دهه 60 که هر روز مثل قارچ می رویدند مورد پیگیری سریع مطبوعات نهاده شد؛ یا موضوع حذف 300 قلم دارو از لیست بیمه که به شخصه در سال 74 در کیهان آن دوره به این موضوع پرداخته بودم، به شدت مورد توجه رسانه ها نهاده شد که اتفاقا رسانه ها در این جریان بسیار تاثیرگذار بودند. انتشار گزارش های نقادانه به این موضوع منجر به لغو این مصوبه در هیات دولت و برکناری معاون درمان وزارت بهداشت شد که البته همه اینها نمونه های کوچکی از تاثیر صدها گزارش آن دوره مطبوعات است.

مسعود اعلام نمود: در مدت حدود 42 سال فعالیت رسانه ای، هرگز شاهد رکود فعلی مطبوعات نبوده ام. به طور کلی ما در دو دوره با رونق مطبوعات روبرو بوده ایم که نخست دوران پیروزی انقلاب و سپس در دوران دوم خرداد سال 76 بود. در این دو دوره روزنامه ها در پرتو آزادی نسبی و استفاده از تجربه جمعی از روزنامه نگاران حرفه ای فعالانه وارد میدان شدند و مورد استقبال مردم واقع شدند، به طوری که بعضی از مردم مشترک چند روزنامه بودند. البته از نقش وزارت فرهنگ و ارشاد و هیات منصفه مطبوعات هم در این دوران نمی توان چشم پوشی کرد، چراکه نقش ترمز را برای رسانه ها ایفا نمی کردند. اما دوران بسته شدن دسته جمعی مطبوعات در سال 79 را می توان تا حد زیادی با رکود فعلی مطبوعات مقایسه کرد؛ که البته سایه آن دوران هنوز بر سر مطبوعات مانده است و در این 20 سال مطبوعات نتوانسته اند بار دیگر قد علم نمایند.

او بار دیگر به جای خالی دغدغه های مردمی در رسانه ها اشاره نمود و گفت: در شرایط بغرنج اقتصادی که هر روز سفره نان و پنیر و مردم کوچک تر و محدودتر می گردد، اخبار ویرانگر مفاسد اقتصادی نیز همچون پتکی بر سر آحاد جامعه فرود می آید. رسانه های ما در مقابله با این فساد روزافزون چه کردند؟ در سال های اخیر ما با اختلاس های چند هزار میلیاردی، رانت خواری بعضی از آقازاده ها، زمین خواری های هکتاری و ده ها مورد دست درازی به منابع ملی و بیت المال روبه رو بوده ایم؛ در این میان کدام رسانه ای به سراغ این موارد رفت؟ چندی پیش یکی از نمایندگان سابق تهران در مجلس در نامه ای به رئیس قوه قضاییه با استناد به نامه سازمان بازرسی کل کشور به واگذاری صدها هکتار منابع طبیعی به بعضی از از وزرا و مسئولان یا وابستگان درجه اول آنها اشاره نموده و با نام بردن از اسامی این افراد خواستار رسیدگی به بندها شد. آیا در این مدت رسانه ها به سراغ این اسامی رفتند و آنها را مورد پرسش قرار دادند؟ آیا پفراینده این مفاسد را از مسوولان ذیربط پیگیری کردند؟ وقتی رسانه ها چشم خود را بر روی این حجم از مفاسد اقتصادی می بندند، نباید از مردم و مخاطب آن نیز انتظار استقبال داشته باشند !

منبع: خبرگزاری ایسنا

به "بی محلی مردم به رسانه ها طبیعی است!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بی محلی مردم به رسانه ها طبیعی است!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید