سیاره ای که بارانش سنگ است و بادش مافوق صوت - وبلاگ حسامم

به گزارش وبلاگ حسامم، سطح این سیاره، اقیانوس و همچنین اتمسفر آن که تماما از سنگ تشکیل شده و مانند باران فرو می ریزد و در دریا های بزرگ ذوب می گردد.

دانشمندان سیاره ای پیدا نموده اند که در آن سنگ می بارد، باد با سرعتی بیش از سرعت صوت می وزد و اقیانوسی از مواد مذاب با عمق بیش از 100 کیلومتر در آن وجود دارد.

محققان پیش از این نیز سیاراتی مذاب و گدازه ای پیدا نموده بودند. این سیارات آن چنان به ستاره میزبان خود نزدیک هستند که سطح آن ها از اقیانوس مواد مذاب تشکیل شده است. اما سیاره جدید مورد آنالیز که به نام K2-141b شناخته می گردد حتی در بین همان سیارات نیز یک مورد غیرمعمول به شمار می رود.

سطح این سیاره، اقیانوس و همچنین اتمسفر آن که تماما از سنگ تشکیل شده و مانند باران فرو می ریزد و در دریا های بزرگ ذوب می گردد.

دو سوم این سیاره در معرض تابش دائمی نور ستاره کوتوله نارنجی است که K2-141b به دور آن می چرخد. زیرا این سیاره بسیار به ستاره میزبان خود نزدیک است - هر سال این سیاره کمتر از یک سوم روز زمینی طول می کشد- و از نظر گرانشی قفل شده است به این معنا که همواره یک سمت این سیاره به سوی ستاره میزبان آن قرار گرفته است.

در سمت تاریک آن دما گاهی به کمتر از 200- درجه سانتی گراد می رسد و در سمت دیگر یعنی سمت روز، در حدود سه هزار درجه است. درجه حرارتی به اندازه کافی داغ که سنگ ها را در یک جو نازک بخار کند. این جوی است که بارندگی در آن درست بر اساس همان اصول بارندگی در زمین اتفاق می افتد.

درست مانند بخار های آب در جو زمین و سقوط آن ها به زمین به شکل باران پیش از آغاز دوباره، این مساله برای سدیم، مونوکسید سیلیکون در سیاره K2-141b نیز معتبر است، جو سنگی که از سمت تاریک سیاره با باد های فراصوت کشیده می شوند و سپس این امکان فراهم می گردد که دوباره به سطح سیاره سقوط نمایند.

محققان برای درک این که چه شرایطی ممکن است بر این سیاره (که حدودا در ابعاد زمین و البته به ستاره خود به مراتب نزدیک تر است) حاکم باشد از شبیه سازی های کامپیوتری استفاده نموده اند. این سیاره بیش از 200 سال نوری از ما فاصله دارد و در سال 2018 کشف شده است.

محققان با استفاده از داده های موجود درباره این سیاره و با تحلیل این داده ها از شبیه سازی کامپیوتری استفاده کردند. چیزی که به آن ها اجازه می داد تا بفهمند جو و چرخه اقلیمی این سیاره چگونه به نظر می رسد. یافته های محققان می تواند در آینده با فناوری های جدید مورد آزمون قرار بگیرد.

فناوری هایی که اجازه خواهند داد تا بتوان جزییات بیشتر مشاهداتی از جو و ترکیبات تشکیل دهنده سیارات دوردست را به دست آورد.

زانگ نگوین دانشجوی دوره دکترا در دانشگاه نیویورک و نویسنده اصلی این مقاله می گوید: این آنالیز نخستین پژوهشی است که پیش بینی هایی درباره شرایط اقلیمی سیاره K2-141b انجام می دهد. سیاره ای که می تواند صد ها سال نوری آن سوتر با تلسکوپ های نسل جدید از قبیل تلسکوپ فضایی جیمز وب رصد گردد.

منبع: ایندیپندنت